ဆရာမိဘသတ္၍ မေသေစခ်င္
ေလာကႀကီးမွာ ဆရာမိဘတုိ႔က အက်ိဳးအေၾကာင္း အဆိုးအေကာင္း
ဘာမွ် မေျပာေတာ့ဘဲ ဥေပကၡာျပဳ၍ ေနလိုက္ခ်င္းဆိုတာ အေကာင္းမဟုတ္ပါ။
ပညာရွိနည္းျဖင့္ သတ္ျပစ္လိုက္တာျဖစ္ပါတယ္။
ျမတ္စြာဘုရားရွင္ လက္ထက္ေတာ္အခါက ေကသိအမည္ရွိေသာ ျမင္းဆရာ တစ္ေယာက္ရွိခဲ့တယ္။သူဟာ ျမင္းမ်ားကို ဆံုးမရာတြင္ က်ြမ္းက်င္လိမၼာ
ေသာေၾကာင့္ နာမည္ႀကီး ဆရာႀကီးတစ္ဦးပါ။
တစ္ေန႔ေသာအခါ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ႏွင့္ ေကသိျမင္းဆရာတို႔ ေတြဆံုၾကတယ္။
ျမတ္စြာဘုရားရွင္က ေကသိျမင္းဆရာကို ေမးတယ္။ေကသိျမင္းဆရာ သင္ဟာ
ျမင္းမ်ားကို ဆံုးမရာတြင္နာမည္ႀကီးလွတယ္၊ျမင္းမ်ားကို ဘယ္လို ဆံုးမပါလဲ။
ထိုအခါ ေကသိျမင္းဆရာက အရွင္ဘုရား တပည့္ေတာ္ ျမင္းမ်ားကို
အႏုနည္း အၾကမ္းနည္း မႏုမႀကမ္းနည္းေတြႏွင့္ သင့္သလုိ ၾကည့္ျပီးဆံုးမ၊
ပါတယ္ဘုရားဟု ေလွ်ာက္ထားတယ္။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က ဒီလိုဆို ဆိုဆံုးမလိို႔
မရတဲ့ျမင္းမ်ားကိုေရာ ဘယ္လိုလုပ္သလဲ ဟု ေမးျမန္း၏။ ေကသိျမင္းဆရာက
ဆိုဆံုးမလို႔ မရတဲ့ျမင္းမ်ားကို တပည့္ေတာ္ အသက္ကို သတ္၍ အသားကို စားျပစ္လိုက္ပါသည္ဘုရား။အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ဆရာ့နာမည္ ပ်က္မည္ စိုးေသာေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္ဘုရားဟုေလွ်ာက္ေလ၏။
ေကသိျမင္းဆရာကလဲ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကို ျပန္ေမးေလ်ွာက္ပါတယ္။
အရွင္ဘုရား အရွင္ဘုရားသည္လဲ မိမိ၏ တပည့္ဒကာ ဒကာမ သာ၀က
မ်ားကို ဆံုးမရာမွာ နာမည္ႀကီးလွပါသည္ဘုရား။ အရွင္ဘုရား၏ တပည့္
ဒကာဒကာမ သာ၀ကမ်ားကို ဘယ္လိုဆံုးမပါသလဲဘုရား။
ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က ငါဘုရားလဲ သင္လို အႏုနည္း အၾကမ္းနည္း
မႏုမၾကမ္းနည္းေတြႏွင့္ သင့္သလို ၾကည့္ျပီးဆံုးမတာပါပဲ ဆိုဆံုးမလို႔မရတဲ့
တပည့္ဒကာ ဒကာမ သာ၀ကမ်ားကိုလဲ သင္လို သတ္ျပစ္လိုက္တာပါပဲ ဟု
ေျပာေလ၏။
တကယ္ေတာ ့ျမတ္စြာဘုရားရွင္တို႔သည္ မိမိ၏ တပည့္ဒကာ ဒကာမ သာ၀ကမ်ားကို
သတ္ျပစ္လိုက္တယ္ဆိုရာမွာ ေကသိျမင္းဆရာကဲ့သို႔ အသက္ကို သတ္၍
အသားကိုစားျပစ္လိုက္တာေတာ့ မဟုတ္ပါ။ဥေပကၡာျပဳ၍ ေနလိုက္ျခင္းကိုသာ
ဆိုလိုတာျဖစ္ပါတယ္။
ေလာကမွာ မျမဲတဲ့သေဘာတရားေတြ ထင္ရွာရွိေန သိေနပါလ်ွက္
အတၱ မာနေတြ ျဖစ္ေနမယ္ဆို ဘ၀သံသရာအတြက္ ရင္ေလးစရာရင္ေမာစရာ
ျဖစ္ရေတာ့မွာပါ။ဒီဘ၀မွာလဲ အမ်ားမုန္း ေနာင္ဘ၀မွာလဲ အျဖစ္ရွဳံး ရေတာ့မွာပါ။
ျမတ္စြာဘုရားရွင္ လက္ထက္ေတာ္က ဆႏၵမေထရ္ဆိုတာရွိခဲ့ပါတယ္။
ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကို အမွီျပဳ ျပီး မာန္မာနေတြတက္ေနတာ။ ကိုယ့္ထက္ႀကီးသူမ်ားက ေျပာဆိုဆံုးမေသာအခါ ဆင္ေျခဆင္လက္ေပး၍နားမေထာင္။ႏဳွတ္လွံထိုး၍ ျပန္ေျပာသည္။အတူေနမ်ားကိုလဲ မထီေလးစား ျပဳလုပ္သည္။ ေနာက္ဆံုး၌ အတၱ
မာန ႀကီးသာ ဆႏၵကို ရဟန္းေတာ္မ်ားက ျမတ္စြာဘုရားရွင္ထံ ပို႔ေဆာင္
ၾကေလသည္။ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကေျပာဆိုရွဆံုးမရခက္ေသာ ဆႏၵမေထရ္ကို
ျဗဟၼာဒဏ္ေပးဖို႔ အမိန္႔သတ္မွတ္လိုက္သည္။
ျဗဟၼာဒဏ္ေပးတယ္ ဆိုသည္မွာလဲ တကယ္ေတာ့ ဥေပကၡာျပဳ၍
ေနလိုက္ျခင္းသာ ျဖစ္ပါတယ္။ဆႏၵမေထရ္ကို အေကာင္းအဆိုး ဘာမွ
မေျပာေတာ့ပဲဥေပကၡာ၍ ေနလိုက္ပါေတာ့တယ္။ထိုကဲ့သို႔ဆရာမိဘတို႔က
ဥေပကၡာျပဳ၍ ေနလိုက္ျခင္းဆိုသည္မွာအေကာင္းမဟုတ္ပါ။ပညာရွိနည္းျဖင့္
သတ္ျပစ္လိုက္တာျဖစ္ပါ ေတာ့တယ္။
ဆရာမိဘ တို႔က အသတ္ခံရေသာ တပည့္သားသမီးသည္ ေလာက၌
မႀကီးပြား မခ်မ္းသာေတာ့ေပ။အညြန္႔အေညွာက္ကို ဖ်က္ဆီးအခ်ိဳးခံရေသာ
သစ္ပင္ကဲ့သို႔ ျဖစ္ေနေတာ့၏။ ထိုသို႔မျဖစ္ေစရန္ ဆရာမိဘမ်ား ဆိုဆံုးမလွ်င္
လိုက္နာ ၾကပါ။ဆရာမိဘမ်ားကို ျပန္မေျပာၾကပါႏွင့္၊ သားလိမၼာသမီးလိမၼာမ်ား
ျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကပါလို႔ မွာရင္း ဆရာမိဘ သတ္၍မေသေစခ်င္ပါ။။
ရန္ႀကီးေအာင္ဓမၼ
